Mentras ti estás ahí, eu desexo que corran as horas coma segundos.
Que pase o tempo rápido. Tan rápido que non poda nin velo.
E cando respire do aire que me das cando estás comigo, olvidarei que as horas pasan coma segundos. Porque o desexei.
Só cando tenhamos que separarnos de novo serei consciente de que prefiro esperar longas horas, días e meses pra verte, se podo terche sen prisa cando esa espera remate.
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
Sem comentários:
Enviar um comentário
tes algo que dicir... seino...